සොඳුරිය, නුඹේ මතකය මත
චලිත වන හැඟුමන්
තුළින් හට ගෙන
රිංගා ගොස් හදවතට තට්ටු කළ
කාරුණික හැඟුමන්
ඉතාමත් ආදරෙන්
මා සිතින් ඉවත ලා
ලියමි යළි රකුසු වත
නුඹ මා වෙතින් ඉවත් ව ගිය දා
ඒ මිහිරි හැඟුමන්
නුඹ සමඟ ම නික්මුණා නම්
මෙවන් වේදනා
නොවේ කිසි දා මට
පෙර සිටි අයුරින් ම
රකුසු වෙස් ගන්නට
යළිත් සිදු වේ ය මට
එ සේ නොවුණ හොත්
මේ විඳින වේදනා
දවා අළු කර යාවි
මගේ මේ හදවත ම
එවිට
අවසන් ව යනු ඇත
දෛවයේ රඟ මඬලේ
මගේ ජවනිකාවන්
ඉඩ තැබිය නොහැකි ය එයට
මා නිසා රැකෙන වුන්
සිටිනා බැවින් මට
නික්ම යා නොහැකි ම ය
යුතුකම්, වගකීම්
තුළින් මා බැඳී ඇත
එ බැවින් සොඳුරිය,
නුඹේ මතකයන් හදවතින් කටු ගා
යළිදු අර ගන්නෙම් මම
පෙර පුරුදු රකුස් වෙස...
ලකී ධනංජය
2022.01.09
0 comments:
Post a Comment